සඳ එළියත් දඟකාරයි
උණ පඳුරෙ වෙලි වෙලී
මනමාලකම් කරයි
කීවා නාහන නුඹෙ සුවඳ ඇවිත්
මට රිදවන රැයේ
පිල්කඩ උඩ තනිවී
මම තරු ඇහිඳිනවා
මූදු හතක් එහා ඉඳන්
නුඹ ඩිනාර් ගණිනවා
බෝඹු ඉපල් රටා වැටුණු ගෙමිදුල පාළුයි
ගේකුරුළු පැටව් ඉගිල ගියා පෑල දොරකඩින්
නුඹ එවන පාට තොරොම්බෝල
ගොම මැටි බිමට හරි බරයි
තනිකම් කරුවල මැද
සිල් පද බිඳී බිම වැටෙයි
කාසි පනම් නැති ලෙන්ගතුකම් කුමට සකී
නුඹ ලියා එවපු එකම කවිය කියා ගනු බැරී
අත පුරා පොදි බැඳන් කහවණු
නුඹ ගම රට වඩින දොහේ
ඉන්නම් එන පෙරමග
මගෙ තුන් හිත වහන් කරන්
සඳ එළියත් දඟකාරයි
උණ පඳුරෙ වෙලි වෙලී
මනමාලකම් කරයි
කීවා නාහන නුඹෙ සුවඳ ඇවිත්
මට රිදවන රැයේ
පිල්කඩ උඩ තනිවී
මම තරු ඇහිඳිනවා
මූදු හතක් එහා ඉඳන්
නුඹ ඩිනාර් ගණිනවා
ගායනය - එඩ්වඩ් ජයකොඩි
පද - සුනිල් දයානන්ද කෝනාර
තනුව - සුනිල් දයානන්ද කෝනාර
No comments:
Post a Comment