ආ ආ ආ ආ.... ආ ආ ආ ආ....
ආ ආ ආ ආ....
ආ ආ ආ.. ආ ආ....
සිදාදියේ රන් පලසට
බෝවිටියා මල් කැකුළිය හරිම ලස්සණයි
හිතේ සුවඳ ඉඟිමැරුවට
රත්තරන් කිරිල්ලියන්ට
නුඹට බය හිතෙයි
ආ ආ ආ ආ.... ආ ආ ආ ආ....
ආ ආ ආ ආ....
ආ ආ ආ.. ආ ආ....
අහිංසකම සඳමඬලක අහිංසක පැතුම්
කවදාවත් බොඳවෙන්නැහැ සිනහ පුරණකම්
මල් පිපුණු දා පටන් මල් පෙති රෝස පාට නම්
නුඹේ සුවඳ කවදාවත් වෙනස් නැහැ ඉතින්
සිදාදියේ රන් පලසට
බෝවිටියා මල් කැකුළිය හරිම ලස්සණයි
හිතේ සුවඳ ඉඟිමැරුවට
රත්තරන් කිරිල්ලියන්ට
නුඹට බය හිතෙයි
ආ ආ ආ ආ.... ආ ආ ආ ආ....
ආ ආ ආ ආ....
ආ ආ ආ.. ආ ආ....
සිත් රිදවන නුහුරු වදන් ගලාන ඒවී
ඉස්සර වගෙ අඬන්නෙපා චූටි කුමාරී
නෙක පාට සරුංගල් විසිතුරු මනාප නැති නම්
ගමේ සුවඳ කවි පෙළකින් සිත තවරාපන්
සිදාදියේ රන් පලසට
බෝවිටියා මල් කැකුළිය හරිම ලස්සණයි
හිතේ සුවඳ ඉඟිමැරුවට
රත්තරන් කිරිල්ලියන්ට
නුඹට බය හිතෙයි
ගායනය - අතුල අධිකාරී
සහය - සමිතා මුදුන්කොටුව
පද - චන්න ජයනාත්
තනුව - ජයසිරි අමරසේකර
චිත්‍රය ජෝර්ජ් කීට් ශිල්පියාගේ නිර්මාණයකි.
Sidadiye Ran Palasata - Athula Adikari
No comments:
Post a Comment